Symptomen
- Gebruikers weten dat ze in de formulebalk kunnen klikken, en dat de formule-componenten (operands) dan in kleur worden getoond. Elke kleur correspondeert met een cel in het werkblad, waarvan de celrand in dezelfde kleur omkaderd is. Waarom deze manier van formule-evaluatie gekozen is, en niet ‘de andere’ weet men niet.
- Een cel verwijst naar een naastliggende cel. Bij het bekijken van de formule wordt de omkadering van die cel echter aan het oog onttrokken omdat de formule eroverheen wordt afgebeeld.
Remedie
Stel vast wat u wilt:
- Een formule in een cel even snel bekijken, en in een paar seconden vaststellen naar welke cellen deze formule verwijst.
- Dubbelklik op de cel. Excel toont de formule. Elke operand heeft een kleurtje gekregen. Elke kleur correspondeert met de kleur waarmee de cel waarnaar verwezen wordt, is omkaderd, zoals cel A2 in het voorbeeld hieronder.
- De verwijzingen binnen het werkblad (die met de hierboven beschreven methode aan het zicht worden onttrokken) controleren.
- Verbreed de naastliggende kolom.:
- Klik in de werkbladbalk boven de kolomkop op het kader met de letter.
- Klik in de formulebalk.
U krijgt dan de verwijzingen in het werkblad te zien.
Merk op dat de formule alleen in de formulebalk zichtbaar is, niet in het werkblad. Daarom is nu niet alleen de omkadering van cel A2 te zien, maar ook de omkadering van cel B1.
Tips
- Cellen die niet op het scherm zichtbaar zijn kunt u bekijken door de schuifbalken te gebruiken.
- Delen van de formule die naar andere werkbladen of zelfs naar andere werkmappen verwijzen, behouden hun zwarte kleur. Gebruik de bladtabs om deze werkbladen zichtbaar te maken.
- Pas wel op dat u tijdens het bekijken van alle cellen waarnaar verwezen wordt, de formule niet per ongeluk wijzigt. Sluit uw analyse daarom altijd af met een druk op Esc, niet met Enter.
Zie ook
F2
Point-and-click.
Extra, Broncellen aanwijzen.
Extra, Formules evalueren.